Januari stond voor mij in het teken van een 30-daagse wandelchallenge van Masja de Jongh van Eerlijke Schoonheid.
Een van mijn intenties dit jaar is om meer te wandelen. Ik vind het fijn, krijg er energie van en breng er mijn (vaak drukke) hoofd mee tot rust. De uitdaging om 30 dagen achter elkaar te wandelen voelde dan ook als een perfect begin.
Kleine stapjes
Bewust koos ik ervoor om te starten met een kort wandelingetje van 10 minuten. Natuurlijk kon ik een half uur wandelen, maar dat was niet direct het doel. Mijn doel was wandelen integreren in mijn dagelijks leven. Dertig minuten voelde als een te grote stap, waardoor de kans op opgeven groter zou zijn.
Dus begon ik klein en bouwde het rustig op. Die 10 minuten waren eenvoudig vol te houden. Na een week maakte ik er 15 minuten van, daarna 20, 25 en inmiddels merk ik dat ik vaak langer doorloop omdat ik er zo van geniet. Zonder enige weerstand maakte ik zelfs meerdere wandelingen van 40 minuten.
Progressie boven perfectie
Perfectionisme heb ik al grotendeels losgelaten, maar soms steekt dat ‘streberige niet-goed-genoeg-stemmetje’ toch de kop op. Bijvoorbeeld die ene keer dat ik ’s avonds besefte dat ik vergeten was te wandelen. Of die keer dat ik zo moe was dat het echt niet lukte. Mijn mind had daar natuurlijk van alles over te zeggen: Je bent een challenge aangegaan. Geef je nu al op? Je deelt dit op Instagram, wat zullen mensen denken? Herkenbaar?
Toch koos ik ervoor om deze gedachten niet te laten overheersen. Ik ging terug naar mijn intentie: meer wandelen en dit integreren in mijn dagelijks leven. Van de 30 dagen heb ik er 28 gewandeld. Dat betekent dus 28 keer wél en dat is pure progressie. Perfectie is totaal niet relevant.
Waar ligt de focus?
Dit brengt me bij iets wat ik vaak met mijn coachees bespreek: waar ligt je focus?
Ik doe dan een oefening waarbij ik een leeg A4-tje pak en daar een stip op zet. Op mijn vraag wat ze zien, is het antwoord bijna altijd: een stip. Dat er een groot wit vlak omheen zit, wordt niet gezien. De stip staat symbool voor de negatieve dingen, het witte vlak voor het positieve. Het is makkelijk om je te focussen op wat niet goed gaat, maar er is zoveel meer.
Wat heeft dit te maken met mijn wandelchallenge? Ik kan kiezen om te focussen op die 2 dagen dat ik niet gewandeld heb, of op alles wat het me wél heeft gebracht:
28 dagen gewandeld
Meer energie na het wandelen
Hoofd leeggemaakt óf inspiratie opgedaan
Conditie verbeterd
Genoten van zowel de natuur, het dorp, als de stadse vibes
Fijne podcasts geluisterd
Leuke wandelingen gemaakt met vriendinnen
Wandelen veel meer geïntegreerd in mijn routine
Anderen geïnspireerd om ook te gaan wandelen
Dagelijks zichtbaar op Instagram Stories, wat hielp bij mijn zakelijke zichtbaarheid
Dat zijn 10 positieve stippen tegenover 1 ‘negatieve’ stip. 😉
Ik blijf dus lekker wandelen. Niet omdat het moet, maar omdat ik het wil. Ik word er blij van.
Met dit verhaal wil ik jou inspireren ook iets op te pakken wat je graag wilt. Kies voor kleine stapjes, focus op progressie in plaats van perfectie en richt je op wat wel lukt. Dan bereik jij ook jouw doel!
Comments